سختی گیر به تجهیزی گفته می شود که جهت از بین بردن سختی موقت آب و پیشگیری از تشکیل رسوب مورد استفاده قرار می گیرد.
در یک تعریف خیلی ساده آب سخت به آبی گفته می شود که املاح معدنی موجود در آن بیشتر از نسبت معمول باشد. سختی آب معمولا بر حسب واحد میلی گرم بر لیتر اندازه گیری می شود. سختی کربناتی ناشی از تزکیبات کربناتی و بی کربناتی یونهای کلسیم و منیزیم می باشد.
نوع دیگری از سختی، سختی غیر کربناتی است که در آن ،آنیون هایی مانند سولفات، کلراید، نیترات و …. با یونهای کلسیم و منیزیم ترکیب می گردند.
می بایست توجه داشت که عامل به وجود آورنده رسوب در تاسیسات حرارتی و برودتی سختی کربناتی می باشد و به همین علت این پارامتر بیشتر مورد توجه قرار می گیرد.
برای اندازه گیری سختی آب طبقه بندی ثابتی وجود ندارد اما محدوده های زیر محدوده های رایجی برای دسته بندی آب هستند.
آب نرم: سختی کمتر از ۵۰ میلیگرم بر لیتر کربنات کلسیم
آب نسبتا سخت: سختی بین ۵۰ تا ۱۵۰ میلیگرم بر لیتر کربنات کلسیم
آب سخت: سختی بین ۱۵۰ تا ۳۰۰ میلیگرم بر لیتر کربنات کلسیم
آب خیلی سخت: سختی بیشتر از ۳۰۰ میلیگرم بر لیتر کربنات کلسیم
معمولا فرآیند سختی گیری برای آب هایی با سختی زیادتر از ۱۰۰ میلی گرم بر لیتر به کارگیری می شود. البته نباید به این اعداد به طور مطلق نظاره شود و عملیات ضروری میزان سختی مجاز را مشخص می کنند.
استفاده اصلی رزین سختی گیر در دیگ های بخار، مبدل های حرارتی، برج های خنک کن و سیستمهای سرمایشی می باشد.
در مصرف های صنعتی سختی آب باعث گرفتگی لوله ها در سیستمهای پایپینگ و بویلر ها و سیستمهای خنک کاری و در نتیجه پایین آمدن دبی جریان و پایین آمدن انتقال حرارت می شود که این موضوع موجب بالا رفتن هزینه های انرژی و همچنین بالا رفتن هزینه های نگهداری و تعمیرات می شود.
همچنین در آبهای سخت انحلال صابونها و مواد پاک کننده در آب به راحتی انجام نمی پذیرد و در نتیجه راندمان شستشو پایین می آید.
رزین سختی گیر بر اساس تعویض یون های کلسیم و منیزیم موجود در آب سخت با یونهای سدیم موجود در رزین عمل می کنند. این رزین ها باید به صورت متناوب تزریق (Regeneration) گردند تا دوباره کارآیی مورد نظر را داشته باشند. این کار با گذر دادن آب نمک، از رزین انجام می پذیرد.
در طول عملیات تزریق یون های سدیم موجود در محلول آب نمک با یون های کلسیم و منیزیم تعویض شده و رزین دوباره احیا و قابلیت سختی گیری خواهد داشت. در صورت نیاز به کاربرد پیوسته و پیشگیری از توقف در تولید آب نرم از سختی گیر دو منبعی (دوبل) به کارگیری می شود. در این روش همواره یکی از سختی گیر ها در انجام عملیات بوده و دیگری در حالت تزریق و آماده به کار خواهد بود.
در بهره برداری از رزین سختی گیر ۵ مرحله اصلی وجود دارد:
– بهره برداری (Service)
– شستشوی مع
– تزریق (Regeneration)
– شستشوی آرام
– شستشوی سریع
رزین سختی گیر از نظر ظاهری استوانه ای شکل بوده و بسته به نوع بدنه در دو دسته کلی سختی گیر با بدنه فی و سختی گیر با بدنه FRP توزیع می شوند.
درباره این سایت